Het Poppenlorium
|
De jeugddroom van Gust neemt een steeds grotere omvang aan.
Ooit ging hij met een groepsreis naar Moskou en wist in volle koude oorlog 's ochtends te ontsnappen aan alle commissarissen en begaf hij zich in de richting van het Staats Poppentheater van de grote Sergej Obraztsov. Er volgden ontelbare theaterbezoeken, niet alleen bezocht hij de voorstellingen maar ook de scenes voor gesprekken met de spelers en de technische staf. Zo absorbeerde hij de nodige kennis. Gust bezocht o.a. Moskou - Praag - Pilsen - Ostrava - Salzburg - Krakau - Constanta en je kwam hem ook garandeerd tegen op de internationale festivals van Charleville-Mezières en Dommelhof - Neerpelt "Met dromen alleen bouw je geen marionettentheater..." Een cruciale reis voor Gust en zijn vrouw Lou gebeurde tijdens de paasvakantie van 1976 naar Tsjecho-Slowakije het Mekka van de poppenspelers en de marionettentheaters. Ze bezochten meerdere theaters en keerden terug met heel wat ervaringen. Gust nam contact op met het Mechels Stadspoppentheater en de familie Contryn, pioniers van het marionettenspel in Vlaanderen, die hem en zijn volgelingen nog heel wat informatie doorspeelden. Jef Contryn maakte Gust wegwijs in belichting, klank, speelwijzen en manieren om poppen te maken. De keuze tussen het soort poppen is groot. Een handpop als eerste keuze. Een staafpop op de tweede plaats... Na heel wat wikken en wegen opteerde Gust voor het moeilijkste procedé namelijk lange draadpoppen, waarbij de spelers op een brug staat boven zijn pop. De poppen zijn gemaakt naar een Tsjechisch model van het "DUO Theater" uit Frydek Mistek wat betreft verhoudingen en speelkruis. Verhoudingen die je ook in cartoons of spotprenten kan terugvinden met 1/3 hoofd en 2/3 lijf. De koppen, veel te groot voor het lijf dienen dus heel expressief te zijn en werden nauwkeurig gesneden in piepschuim, binnenin versterkt met hout om de schroeven voor de draadjes te kunnen bevestigen. Handen, voeten, benen en armen, werden gesculpteerd of gedraaid uit hout op de draaibank. Alles met leder aan elkaar verbonden. Lou stikte de nodige kleertjes, plamuurde en schilderde de hoofden en voorzag ze met smirnawol van een weelderige haardos. Het afwerken van een pop kostte ongeveer 35 werkuren. In 1979 tijdens het Provinciaal Poppenfestival kreeg Gust een diploma overhandigd met de vermelding voor “expressiviteit der poppen” Met veel liefde en vakmanschap en enorm veel artistieke fantasie bouwde hij stelselmatig zijn eigen marionettenuniversum uit, circa 150 poppen. Eerst kwam het verhaal, soms bekende sprookjes of fragmenten ervan of gewoon een volledig nieuwe verhaallijn werd neergeschreven en nadien omgezet in dialogen. Ondertussen maakte hij zich al een beeld van de personages en scenes. Die ideeën werden omgezet in schetsen en dan verdween onze Gust alweer voor uren, dagen, maanden in zijn ‘werkhuis’. Minutieus werden er ook ontelbare meubeltjes gefabriceerd: tafels, stoelen, bedden, zetels, kasten, tronen, winkelrekken,… je noemt het en hij heeft het gemaakt. Alles met evenveel zin voor verhouding en details. En tot slot besteedde hij enorm veel aandacht aan de decorstukken en achtergronden. |
S. Obraztsov 1901 - 1992
Moscow
Pilsen
Salzburg
Constanta
|
J. Contryn 1902 - 1991
Praag
Ostrava
Krakau
Frydek Mistek
Charleville-Mezières
|
|
|
|
